سفارش تبلیغ
صبا ویژن

سبلان - ساوالان

سبلان آتشفشانی خاموش است که شکل تقریبا مخروطی دارد و اکثرا از برف و یخ پوشیده شده است و چشمه های آب گرم و سرد معدنی فراوانی دارد و در حقیقت بلندترین کوه استان های آذربایجان غربی و آذربایجان شرقی و اردبیل محسوب می گردد . کوهستان عظیم وآتش فشان سبلان که به زبان آذری ساوالان خوانده می شود از کوه های متعدد بلندی چون صائین ، نرمیق ، قوشه داغ، سلطان ، و… تشکیل شده است. دامنه های این کوهستان در بخش مرکزی از چهارسو به شهرستان های مشکین شهر و اهر در شمال ، تبریز در مغرب ، سراب درجنوب و اردبیل در شرق مشرف می باشد. سبلان به شکل مخروط زیبائی است و دهانه آتش فشان خاموش آن در حال حاضر به صورت دریاچه ای در آمده است. اطراف این دریاچه در تمام سال پوشیده از برف و یخ است. قله اصلی یا آتش فشان آن به نام سلطان ساوالان بلندترین نقطه آذربایجان و پس از دماوند بلندترین قله ایران است. کوهستان ساوالان از کانون های مهم آبگیر دائمی رودهای آذربایجان می باشد. دامنه های شمالی آن به دره رود قره سو و اهرچایی و دامنه های جنوبی آن به شاخه ها ی آجی چای منتهی می گردد. بنابراین سبلان بخش عمده ای از آب های حوضه رود ارس و دریاچه ارومیه را تامین می کند در دامنه های سبلان چشمه های فراوان آب گرم وآب سرد معدنی وجود دارد از جمله موئیل سویی ، شابیل ، قوتورسویی و ...که در فصول مختلف مورد استفاده اهالی مشکین شهر وگردشگران قرار می گیرد. در بالای قله سبلان حفره ای وجود دارد که دهانه آتش فشان سبلان بوده است و امروزه به صورت دریاچه ای در فصل گرم ظاهر می شود .

سبلان با رودها ، یخچالهای دائمی و طبیعت بکر ، نمونه ای است از هنر بی همتای خلاق آن .این کوه بنا به راوایات محل عبادت زرتشت ، پیامبر ایران باستان ، و جولانگاه بابک خرمدین بوده است .



عقاب سبلان

استان اردبیل


ardabil


استان اردبیل یکی از استانهای فلات پهناور ایران است که با بیش از 17880 کیلومتر در شمال غرب ایران واقع و (حدود ???? درصد از مساحت کل کشور را به خود اختصاص داده است . و شهر تاریخی‌ و مذهبی‌ اردبیل، مرکز آن‌ است‌.استان اردبیل بر طبق آخرین تقسیمات کشوری، شامل ? شهرستان ، ?? بخش، ?? شهر و ?? دهستان می‌باشد. این استان در سال ???? از استان آذربایجان شرقی جدا و به استانی مستقل تبدیل شد.
استان اردبیل از شمال با 5/282 کیلومتر مرز مشترک توسط شهرستانهای پارس آباد ، اصلاندوز ، بیله سوار ، گرمی و نمین با کشور جمهوری آذربایجان همسایه است . دونقطه‌ اصلاندوز و بیله‌ سوار مغان‌ با جمهوری‌ آذربایجان‌ ارتباط‌ زمینی‌ دارد .
همسایه جنوبی استان اردبیل ، استان زنجان می باشد که توسط شهرستان خلخال به طول 5/62 کیلومتر مرز مشترک دارد .
مرز طبیعی شرقی استان اردبیل رشته کوههای طالش است که بین دو استان اردبیل و گیلان قرار گرفته است و تنها گذرگاه طبیعی بین این دو استان گردنه های زیبا و در عین حال دشوار حیران و اسالم است . استان اردبیل با 175 کیلو متر مرز مشترک توسط شهرستانهای اردبیل- کیویخلخال با استان گیلان همسایه است .
استان آذربایجان شرقی با 324 کیلومتر مرز مشترک همسایه غربی استان اردبیل است . و بیشترین مرز مشترک را به خود اختصاص داده است .
استان اردبیل از نظر مختصات جغرافیایی در مدارهای 45 دقیقه و 37 درجه و 42 دقیقه و 39
درجه شمالی نسبت به «گرینویج» و منتهی الیه شمالی و جنوبی نصف النهارهای
55 دقیقه و 48 درجه و 3 دقیقه و 47 درجه منتهی الیه غربی و شرقی قرار دارد
و توسط رشته کوههای باغرو و سبلان در محاصره است .
کوههای تالش یا باغرو امتداد سلسله جبال البرز است که استان اردبیل را از استان گیلان جدا می سازد و از خراسان تا قفقاز امتداد دارد . این رشته کوهها از شهرستان اردبیل حدود 40 کیلومتر فاصله دارد و در شرق استان اردبیل قرار گرفته است . کوه سبلان با 4820 متر ارتفاع از سطح دریا فاصله اش با استان اردبیل به اندازه رشته کوههای شرقی آن یعنی 40 کیلومتر در مغرب اردبیل قرار گرفته است . کوه آتشفشانی سبلان از دیر باز از احترام خاصی بین مردم اردبیل برخوردار بوده است و مثل یک مکان مقدس بسان عقابی که بالهایش را گشوده شهرستان اردبیل را در نظر دارد . مردم اردبیل از دیر باز کوه سبلان را محلی مقدس می شمردند و وجود قبر یکی از پیامبران را به آن نسبت می دهند . ارتفاع حدود 3000 متری اردبیل از سطح دریا و وجود کوههای فوق هوای اردبیل را سرد و معتدل کرده است . گرمای هوای اردبیل در گرمترین فصل سال به ندرت از 30 درجه تجاوز می کند ولی مغان که در منتهی الیه شمالی استان قرار دارد با ارتفاع کمش از سطع دریا دارای آب و هوای گرم و شرجی است . جغرافیای‌ عمومی‌ شهرستان‌ اردبیل از ارتفاعات‌ کوهستان‌های‌ سبلان‌، طالش‌ و بزغوش‌، متأثر است‌.بیشتر نواحی‌ اردبیل بیش‌ از ? هزار متر از سطح‌ دریا ارتفاع‌ دارد. قله‌ سبلان‌ با ارتفاع ‌??20 متر در شمال‌ غربی‌این‌ شهرستان‌ واقع‌ شده‌ و در اعتدال‌ هوای‌ آن‌ نقش‌ عمده‌ای‌ دارد. شهرستان‌ اردبیل از مناطق‌ سرد سیر ایران‌ است‌ و بین ‌? تا ? ماه‌ در سال‌ دارای هوایی
سرد است‌. زمستان‌های‌ بسیار سرد و تابستان‌های‌ معتدل‌ از ویژگی‌های‌ آب‌
و هوائی ‌اردبیل‌ است‌.استان اردبیل زادگاه علما و مفاخر دینی بسیاری است .
جمعیت استان اردبیل بر اساس سرشماری سال ???? برابر یک میلیون و ??? هزار نفر می‌باشد که 48/7
درصد آن‌ شهرنشین‌، ?/?? درصد آن‌ روستانشین‌ و ?/? درصد دیگر آن‌ غیر
ساکن‌ و عشایر بوده‌اند.
مورخان قدیم اردبیل را به نام «آرتاویل» معرفی کرده و آنرا واژه‌ای اوستائی دانستند که از دو
کلمه? ”ارتا (مقدس)“ و ”ویل (شهر)“ که معنی شهر مقدس را می‌دهد تشگیل
یافته است و بسیاری‌ از مورخان‌ اسلامی‌بنای‌ شهر اردبیل را به‌ فیروز پادشاه‌ ساسانی (‌4?? - ??? م‌) نسبت‌ می‌دهند . اردبیل در زمان‌ هخامنشیان‌ اهمیت‌ سیاسی‌ و نظامی‌ مهمی‌ داشت‌ و مرکز استقرار اردوی‌ ایران‌ جهت‌ حفظ‌ و نگهداری‌ مرزهای‌ شمالی‌ ایران‌ بود. به‌ روایت‌ اوستا،. زرتشت پیامبر ایرانی در کنار رود ”دائی‌تا“ که امروزه ارس نامیده می‌شود به دنیا آمد و در کوه سبلان کتاب خود را نوشت و برای ترویج دین خود به شهر ”بادان پیروز“ که اردبیل امروزی است رفت عده‌ای به او ایمان آوردند و در این ناحیه جنگی روی داد که در این جنگ زردشتیان برهمه روستاها و قصبه‌های اطراف اردبیل دست یافتند...
دوران زندگی و دعوت آن پیام رسان باستانی ایران تقریبا ده قرن پیش از میلاد مسیح و یا سی قرن قبل از این تاریخ بوده است با توجه به این مطلب از پیدایش اردبیل پیش از سی قرن می گذرد و تاریخ آن به دوره های اول مهاجرت آریاها به سرزمین ایران می رسد . به قول مورخان آغاز آن مهاجرت از سه هزار قرن تا قرن چهاردهم قبل
از میلاد بوده است . اگر «اورارتو» ها اولین قوم آریایی باشند که در این
این سامان سکونت کرده و در بنای اردبیل موثر بوده اند تاریخ اردبیل خیلی قدیمتر از آن خواهد بود که با ظهور زرتشت نسبت به اردبیل عنوان شده است .
در زمان‌ حمله‌ عرب‌ها به‌ ایران (‌22هجری‌ قمری‌) اردبیل بزرگترین‌ شهر آذربایجان‌ بود که‌ به‌ دست‌ سپاهیان ‌اسلام‌ افتاد. بین‌ سال‌های ??? تا ??? ه. ق‌
این‌ شهر مرکز حکمرانی‌ طایفه‌ بنی‌ ساج‌ بود که‌ حکومت‌ را از مراغه ‌به‌ اردبیل انتقال‌ داده‌ بودند. اردبیل تا حمله‌ مغول‌ مرکز حکومت‌ آذربایجان‌ بود. شاه‌ اسماعیل‌ صفوی برای‌ تشکیل‌حکومت‌ واحد ایرانی‌ از اردبیل قیام‌ کرد و تبریز را در سال ??? ه.ق‌ پایتخت‌ رسمی‌ ایران‌ قرار داد. در دوره‌صفوی‌ اردبیل‌ از لحاظ‌ سیاسی‌ و اقتصادی‌ سرآمد شهرهای‌ ایران‌ بود. این‌ شهر در مسیر شاهراه‌ تجاری‌ ایران‌ واروپا قرار داشت‌ و ابریشم‌ و مال‌ التجاره‌ وارده‌ از گیلان‌ از طریق‌ اردبیل به‌ اروپا صادر می‌شد.
استان اردبیل با داشتن دهها جاذبه طبیعی و تاریخی یکی از قطبهای عمده سیاحتی کشور محسوب میشود تفرجگاه سرسبز گردنه حیران ، دامنه های کوه پوشیده از برف سبلان ، آبگرمهای معدنی ، دریاچه ها و تالابهای طبیعی ، آب و هوای مطبوع و دهها بنای ارزشمند تاریخی از جمله جاذبه های سیاحتی استان اردبیل بشمار میروند.
یکی از مهم‌ترین جاذبه‌های گردشگری استان اردبیل، چشمه‌های آبگرم این استان واقع در شهر سرعین در ?? کیلومتری شهر اردبیل است. در این شهر، ? چشمه آبگرم معدنی وجود دارد. علاوه بر این، ?? چشمه‌ آب معدنی دیگر در شهرهای دیگر استان از جمله نیر، خلخال و مشگین‌شهر وجود دارد.

کوهستان سبلان در جنوب شرقی مشگین شهر و در فاصله ?? کیلومتری آن واقع شده است. این کوهستان دارای پوشش گیاهی
متنوعی است و بیش از ???? گونه گیاهی در آن شناسایی شده است. این کوه، یکی
از آتشفشان‌های خاموش کشور محسوب می‌شود و ارتفاع بلندترین قله این کوه که سلطان ساوالان نام دارد، ???? متر از سطح دریا می‌باشد.
بقعه شیخ صفی‌الدین اردبیلی یکی از ده اثر باستانی مهم کشور به‌شمار
می‌رود. این بنا در سال ??? هجری بنا شده‌است و در طول زمان مورد احترام
پادشاهان صفوی بوده‌است. بنای کنونی این بقعه شامل مجموعه‌ای از گورهای
شاهان و شاهزادگان صفوی و چند ساختمان دیگر (ازجمله مسجد، چینی‌خانه،
حرم‌خانه و ...) می‌شود. در سال ???? تلاش‌هایی برای ثبت این اثر در فهرست
آثار جهانی یونسکو آغاز شده‌است.

دریاچه شورابیل در ? کیلومتری جنوب شهر اردبیل واقع شده است و مساحت آن ??? هکتار است. آب این دریاچه شور و برای مصارف کشاورزی غیرقابل استفاده است. اما در حال حاضر نوعی ماهی در آن پرورش داده می‌شود.شورابیل در زبان تالشی یعنی دریاچه شور.
جنگل‌های اطراف جاده آستارا به اردبیل موسوم به گردنه حیران مجموعه جنگل‌های "فندق‌لو پیکره سنگی بابا داودعنبران ، پل های تاریخی و جنگلهای مشه سویی جنگلهای اطراف خلخال از جمله جنگل‌های واقع در استان اردبیل هستند. سرعین و چشمه های معدنی و آب گرمهای آن سالانه هزاران مهمان و توریسم را جذب خود می کند .

دریاچه نِئور دریاچه‌ای در حدود چهل کیلومتری شرق شهر اردبیل در استان اردبیل است.
ماهی‌های دریاچه نئور هر سال پیش از زمستان صید و جمع‌آوری می‌شوند زیرا در اثر یخ زدن دریاچه
این ماهی‌ها نمی‌توانند در زمستان زنده بمانند و پس از زمستان دوباره
ماهی‌های کوچک پرورشی در نئور رها می‌شوند.
با بهره‌گیری از آب این دریاچه، تعدادی استخر پرورش ماهی نیز در پیرامون اردبیل درست شده است.
سه دشت حاصلخیز مغان بمساحت 90000 هکتار در قسمت شمال استان و دشت اردبیل بمساحت 90000 هکتار در مرکز استان و دشت مشگین شهر با مساحت 53700 هکتار در غرب استان واقع شده اند .
با توجه به مطالب فوق در کل می توان گفت که استان اردبیل به لحاظ طبیعی, تاریخی, اجتماعی و فرهنگی ازمناطق پررونق و ارزشمند ایران است. وضعیت خاص زمین شناسی و توپوگرافی منطقه باعث ایجاد جاذبه های طبیعی
و چشم اندازهای بسیار زیبایی شده و بر غنای طبیعی منطقه افزوده است. در
بیش تر شهرستان های استان؛ آثار طبیعی و تاریخی زیادی پراکنده شده اند.
کوهستان پرشکوه سبلان با قله آتشفشانی سبلان و چشمه های آب گرم و دریاچه های طبیعی کوچک ولی پرشمار، مهم ترین جاذبه طبیعی شهرستان اردبیل محسوب می شود. آبشار گورگور سبلان ، گردنه ناو خلخال که از داخل جنگل های طالش به جاده رشت وآستارا متصل می ‌شود و گردنه حیران که یکی اززیباترین و بی نظیرترین چشم اندازهای طبیعی ایران است‏, در این استان واقع شده است. زندگی با صفا و دور از دنیای صنعتی عشایر شاهسون و دیگر ایل ها در دامنه های سبلان به راستی حیرت هر بازدید کننده ای را بر می انگیزد. استان اردبیل هم چنین دارای بناهای تاریخی و مکان های دیدنی زیادی است که برخی از آن ها
هم چون بقعه شیخ صفی الدین اردبیلی شامل بناهای متعدد‎‎ از دوره های مختلف
می شود و با رفتن به یک مکان دیدنی می توان از چندین اثر تاریخی و قدیمی
بازدید کرد. تپه های باستانی، حمام های قدیمی، عمارت های بزرگ، گورستان
های مشاهیر و بقعه های مقدس و تاریخی از دیگر دیدنی های شهرستان اردبیل هستند که در کنار صنایع دستی و جاذبه های اجتماعی و فرهنگی منطقه جاذبه های کم نظیری را فراهم کرده اند.





طایفه های عشایر مغان



ایل شاهسون از طایفه، تیره، کویک و هر کویک از چند اوبه و اوبه ها از تعدادی خانواده تشکیل شده است. در راس هر طایفه؛ ایل بیگی از سوی دولت مرکزی برای حفظ نظم و وصول مالیات انتخاب می شد ولی اداره طایفه برعهده بیگ بوده که از طرف ایل بیگی گمارده می شد.
ایل شاهسون در استان های اردبیل و آذربایجان شرقی زندگی می کنند و برخی از آن ها در طی سالیان گذشته یک جا نشین شده اند. شاهسون ها از سجایای اخلاقی خوبی برخوردار هستند و در تیراندازی و شکار و میهن پرستی شهرت دارند. آن ها به زبان آذری صحبت می کنند و شیعه مذهب هستند. برپایی جشن ها و آیین های اسلامی و ایرانی از مهم ترین آداب و رسوم آن ها به شمار می آید که به شکل های خاصی و با
رعایت اصول ایل انجام می شود و برای گردشگران بسیار جذاب، دیدنی و شنیدنی
است. شاهسون ها جشن های خود را در میدان برگزار می کنند و در عید های مذهبی از جمله عید قربان و عید فطر پس از نماز عید به دید و بازدید یک دیگر می روند. مراسم ها و آداب ازدواج
در میان این ایل از اهمیت زیادی برخوردار است. وقتی پسری خواهان دختری است
دو نفر از ریش سفیدان ایل را به چادر پدر دختر می فرستد و آنها در صورت
توافق عهد و پیمان می بندند و خیلی به آن اهمیت می دهند. پس از خواستگاری؛
خانواده داماد برای عروس هدایایی از قبیل: روسری، گردن بند، آینه، پارچه و
شیرینی می برند. چند روزمانده به تاریخ عروسی از مهمانان دعوت به شرکت در
مراسم می شود. مهمانان هدایایی به همراه می آورند و به محض نزدیک شدن
مهمانان؛ داماد و همراهان وی به اتفاق نوازندگان سازهای محلی به استقبال
آن ها می روند. مهمانان شام را در چادر خانواده داماد می خورند و مبلغی به
آشپز و آبدارچی هدیه می کنند. این مراسم چند روز ادامه دارد و در روز آخر
مهمانان به خانه عروس رفته و عروس را همراه خود به چادر داماد می آورند.
زمانی که عروس قصد خروج از منزل پدر را دارد، یکی از افراد خانواده او
کمربند زیبای طلایی به کمر او می بندد، سپس عروس با آینه و جهیزیه خود به
سمت خانه داماد حرکت می کند. هنگامی که عروس به چادر داماد نزدیک شد،
داماد سیب سرخ یا دسته گلی به طرف او پرتاب می کند که دراین موقع
سوارکاران هر یک به نوبه خود به نمایش های محلی می پردازند.
لباس های محلی ایل شاهسون یکی از مهم ترین جاذبه های فرهنگی این ایل به شمار می آیند. مردان ایل شاهسون پوشاک اختصاصی ندارند، کت و شلوار و کلاه آنان معروف به کِپی یا کلاه ترک
داری که نظیر کلاه مردان گیلان است؛ تشکیل دهنده ی پوشاک مردان شاهسونی است.
لباس بانوان ایل شاهسون هریک یاد آور گوشه ای از پوشش مردم سایر مناطق ایران زمین است. روسری بانوان را چارقد گلداری تشکیل می دهد


که با یک کلاغی بسته می شود.
پیراهن زنان ایل شاهسون از رنگ های متنوع و شاد تشکیل شده و بلند است. تنبان؛ شلیته ای است که می
پوشند و شبیه تنبان های بانوان گیلان، بختیاری و قشقایی است. جلیقه زنان شاهسون را پارچه های دوخته شده بدون آستین تشکیل می دهد که روی آن ها سکه های طلا
و نقره دوخته شده است و تعداد سکه ها نشان دهنده میزان ثروت خانواده است. شاهسون ها در چادرهای نیم کره ای شکلی زندگی می کنند که آن ها را آلاچیق و برخی را کومه می نامند. کومه معمولا از آلاچیق کوچک تر است و از جنس خشن بافته می شود
ولی آلاچیق با ظرافت و مهارت بافته می شود و دوام آن ها از کومه بیش تر
است. فضای داخلی کومه ها به طور معمول 5 متر است. آلاچیق اصلی عموما از
نمد سفید و با ظرافت است این نمدها با طرح های رنگی در جلو و طرفین تزییین
یافته و سر درب ورودی ها منگوله هایی آویزان است.
نمدهای این چادر به علت باران و گرد و خاک و دود داخل به تدریج قهوه ای و
سرانجام سیاه می شوند. چاتما نیز نوع دیگری از چادرهای عشایر شاهسون است که در توقف گاه های موقت برپا می شود. شاهسون ها یکی از بزرگ ترین دامداران و کشاورزان ناحیه آذربایجان شرقی و اردبیل هستند. زندگی آنها تا حدود زیادی به دام وابسته است و وجود فرآورده های
دامی سبب شده است که صنایع دستی در میان این ایل اهمیت زیادی داشته باشد.
انواع گلیم، جاجیم، خورجین و جل اسب ازمهم ترین صنایع دستی عشایر شاهسون به شمار می آید.
مهم ترین بافته شاهسون ها گلیم های سوزن دوزی و ظریف معروف به سوماک است که درزبان محلی آن را
ورنی بافی می گویند. ورنی بافی مهم ترین و زیباترین صنایع دستی این ایل
است که طرح های پیچیده آن را با دستگاه های عمودی یا افقی به صورت تکه های
دراز و باریک به طول 3 متر می بافند و سطح آن ها را با نقش های پیچیده،
سوزن دوزی می کنند. معمول ترین و معروف ترین طرح این گلیم ها کشتی نوح نام
دارد که به شکل سوزن دوزی با طرح کشتی است و در وسط آن درخت و اطراف آن
پرندگان و جانوران دیده می شوند.
مفرش نوعی صنایع دستی روستایی و عشایری است که در منازل روستایی برای
نگهداری رخت خواب و لوازم خواب از آن استفاده می شود و در کوچ ایلات و عشایر نیز مفرش وسیله بسیار مناسبی برای حمل وسایل مختلف به شمار می‌آید. مفرش
به شکل مکعب مستطیل است و در اندازه‌های مختلف به هم دوخته می ‌شود و نقش
و نگارهای زیبا و دل‌انگیزی دارد.
جل اسب های ایل شاهسون هم از لحاظ سبک خاص تصویر حیوانات و پرندگان و هم از لحاظ رنگ پردازی، از
بهترین رو اسبی های ایران به شمار می روند. خورجین برای حمل اشیا و وسایل
دستی مورد استفاده قرار می ‌گیرد و با نقوش خاص و زیبایی بافته می شود.
علاوه بر خورجین، برخی دیگر از لوازم مورد نیاز عشایر مانند بزک شتر و نوار مخصوص چادر به همین شیوه بافته می شود.
کوچ نشینان ارسباران در منطقه زیبای ارسباران در ناحیه کوهستانی و جلگه ای به سر می برند و قلمرو عمده آن ها در بخش باختری دشت مغان در پیرامون شهرستان اهر است. نام این ایل از منطقه سکونت آن ها بین سرزمین ارسباران و قره داغ گرفته شده است. سابقه تاریخی این ایل نیز شباهت زیادی به تاریخ شاهسون ها دارد. منطقه تابستانی ییلاقی ایل ارسباران را کوه های اطراف ارسباران و سبلان تشکیل می دهد. منطقه زمستانی (قشلاقی) ایل ارسباران را نیز جنوب دشت مغان و اطراف رود قره سو و کنار رود ارس در منطقه خدا آفرین تشکیل می دهد. کوچ نشینان ارسباران همانند شاهسون ها از طایفه، تیره، کویک، اوبه و خانواده تشکیل شده است. جشن ها و آیین های این ایل شباهت بسیار زیادی به مراسم ها و آیین های ایل شاهسون دارد.
به طور کلی شیوه معیشت، لباس ها، موسیقی، جشن ها و آداب و رسوم خاص عشایر اردبیل و آذربایجان شرقی سبب شده بازدید از زندگی عشایر شاهسون و ارسباران در آذربایجان شرقی یکی از مهم ترین و جذاب ترین برنامه های گردشگران این خطه به شمار آید.
متشکل ترین دسته شاهسونها در غرب دریای مازندران زندگی می کنند.علاوه بر شاهسونهای دشت مغان دسته های زیادی از شاهسونها در مناطق مختلفی که در فاصله تبریز و تهران قرار گرفته به سر می برند. از مهم ترین آنها باید از دسته هایی که در اطراف هشترود و میانه و بیجار، قزوین، ساوه، ورامین و همدان و قم به سر می برند نام برد.گروه‌های دیگر این ایل دراطراف زنجان زندگی می‌‌کنند. همچنین گروهی از ایل شاهسون در منطقه نیریز فارس در ساحل جنوبی دریاچه بختگان سکونت دارند. شاهسونهای فارس تیره‌ای از ایل اینانلو یا اینالّو به‌شمار می‌آیند. گروهی از شاهسون ها در شهرستان شاهین ‌دژ ییلاق را در کوهستان ها به سر می برند که به شاهسوان یا شایسوان معروفند.
قالیچه های شاهسون همچون قالیچه های بلوچ های خراسان که از همسایگان خود تأثیر پذیری داشته
اند، رنگ و لعابی کُردی دارند به نحوی که تولیدات دوپودی آنها با بافتی
بسیار سفت و فشرده و نه چندان ظریف، بافته های کولیایی را در ذهن تداعی می
کند.
نقشه های رایج درقالی های شاهسون در اصطلاح محلی عبارتند از لاکی نیمه، شبیری ناری و دوقوز بورونی. شاهسون های استان اردبیل از طایفه های زیر تشکیل شده اند:

حاجی خوجالو ، اجیرلو ، جوادلو، جوروغلو ، گده بیگلو ، گیکلو ، مستعلی بیگلو ، سرخان بیگلو ، مرادلو ، جانی یارلو ، دمیرچی لو ، تالش میکائیل لو ، هومن لو ، قوردلو ، حاجی خانلو ، عیسی لو ، کورعباسلو ، قوجابیگلو ، مغان لو ، پیریواتلو ، قره قاسملو ، ساری جعفرلو ، عرب لو ، خلیفه لو ، ادولو ، زرگرلو ، بیگدلو ، سروانلار ، حسین خان بیگلو ، علی بابالو ، سیدلو ، جعفرلو ، حسینکلو ، عطا خانلو ، نوروزعلی بیگو ، بند علی بیگلو معروف به علب بابالو ، رضابیگلو ، عبادالله بیگلو ، شاهعلی بیگلو ، بالابیگلو ، آیواتلو ، تکله ، جلودارلو ، اودولو ، بیگ باغلو ، آراللو ، کله سر ، یکه لو ، قاراجالو ، حسین حاجی لو ، کالاش ، کنده لو ، فولادلو ، جهان خانملو ، ملی ، ملی سیدلر ، خامسلو ، ترت ، گون ائولی ، خلفلو ، گون پاپاق ، چلبیانلو ، حاجی علیلو ، قره چورلو ، کرداحمدلو ، طایفه تراکمه ، چاخرلو ، محمد خانلو ،


زنان عشایر

تارخچه عشایر شاهسون، ایلسون دشت مغان



سران عشایر مغان

استان اردبیل از ایل ها و عشایر متعددی برخوردار است که مهم ترین و منسجم ترین آن ها ایل های شاهسون و ارسباران هستندکه درمناطق گوناگون استان پراکنده شده اند. ایل شاهسون از مهم ترین و معروف ترین ایل های استان های اردبیل و آذربایجان شرقی به شمار می رود که دارای پیشینه تاریخی زیادی بوده و از ویژگی های خاص
اجتماعی- فرهنگی برخوردار است. اعضای این ایل دامدار هستند و از مراتع
سرسبز کوه های خطه اردبیل استفاده می کنند. عشایر ارسباران نیز در نواحی کوهستانی به سر می برند و قلمروی عمده آن ها بخش باختری دشت مغان است.
درباره وجه تسمیه نام و پیشینه تاریخی ایل شاهسون؛ بایستی گفت: هنگامی که سرزمین ایران دچار هرج و مرج و آشوب بود و هرکدام از امرای تیموری و آق قویونلو و دیگر حکام محلی گوشه ای از این سرزمین را محل حکومت خود کرده بودند، اسماعیل میرزا که بعدها به شاه اسماعیل معروف شد، توانست با سرکوب آق قویونلوها (که یکی از قبایل با نفوذ حاکم بر ایران بودند) در سال 907 هجری قمری، بنیان حکومتی خود را به مدت دو و نیم قرن استوار سازد. افرادی که شاه اسماعیل را در این جنگ ها یاری می کردند، در تاریخ به نام قزلباش ها شهرت یافتند و شامل 32 قبیله مختلف بودند که شاه اسماعیل آنها را در زمره نُجبا در آورد و به ایشان عمامه خاصی داد که 12 ترک داشت
و میان آن کلاه سرخی مانند فینه می گذاشتند و به همین لحاظ به قزلباش ها
معروف شدند.
در سال های 991 تا 994 هجری قمری سلطان محمد خدابنده به منظور جلب حمایت
علیه ازبکان و عثمانی ها تصمیم گرفت افراد غیر نظامی را با رضایت خود به
خدمت نظام درآورد که این عمل او به شاه سون (یعنی دوست داران شاه شدن)
معروف شد. درسال 998 هجری قمری افراد قزلباش علیه نماینده شاه سر به شورش
برداشتند که از این رو شاه اسماعیل نسبت به قدرت آنان بدبین شد و گروه دیگری با نام شاهسون را برای درهم شکستن قدرت آن ها بسیج کرد.
بنابراین شاهسون ها (دوست داران شاه) به گروهی اطلاق می شدند که از سوی شاه عباس تشکیل یافته بود تا جای قبایل ترک را که از سلسله صفوی پشتیبانی کرده بودند، بگیرند.
محمد کریم‌زاده، در شاهسون‌های فارس، پیشینه تاریخی شناخت شاهسون‌ها می نویسد: (( پیشینه‌ تاریخی شاهسونان به زمان پادشاهان صفوی می‌رسد نویسندگان تواریخ و سفرنامه‌ها در این قول معتقدند که شاه‌عباس بزرگ برای کاستن نفوذ و نیروی حکمرانان سی‌ودو طایفه‌ قزلباش که درآن
روزگار تمشیت و اداره همه‌ امور مملکت را در دست داشتند و قدرتی بزرگ و
خودکامه در برابر پادشاه به شمار می‌آمدند به ایجاد سپاهی مجهز و منظم در
یکدسته پیادهی تفنگدار و یکدسته سواره همت کرد.علی‌الظاهر، بهانه‌ آن
پادشاه از تشکیل و تجهیز این قشون پدید آوردن نیروئی رزم‌آور و ورزیده در
برابر قوای «ینگیچری»
دولت عثمانی بود اما هدف واقعی و پنهانی وی مقابله با امرای خودسر و نافرمان قزلباش و ازمیان برداشتن قدرت و اعتبار ایشان به شمار می‌‌آمد.))
در کتاب بستان السیاحه تألیف حاج زین العابدین شیروانی (جلداول ازانتشارات سنایی، صفحه 347)در مورد شاهسونها چنین آمده است :
(( جمعی از نمک به حرامان قزل باشیه برشاه عباس خروج کرده ، پای جرات
وجسارت پیش نهادند، شاه فرمود:شاه سون گلسون .یعنی هرکه شاه رادوست دارد
بیاید.لهذا از هرفرقه ای آمده طاغیان شاه راشکست دادند،پادشاه آن جماعت را
(شاه سون ) نام نهادند،درمیان آن طایفه ، طوایف مختلفه است.مسکن ایشان
درملک مغان وآذربایجان و فارس است وقلیلی در خراسان و کابل و کشمیر سکونت دارند و درغریب نوازی و مهمانداری و شجاعت برامثال خود طریق سبقت سپارند.نام طوایف این عشایربیشتربه (( لو )) ختم می شود ازقبیل سرخان بیگ لو، طالش مکاییل لو،جعفرلو،حاجی خانلو، مغانلو و... علاوه براین بعضی ازشاهسونها به دیگرنقاط ایران چون فارس ، خرقان و خمسه کوچانده شده اندکه اینها برخلاف شاهسونهای آذربایجان معمولا زیرسیاه چادر زندگی می کنند وبا آلاچیق های شاهسونهای آذربایجان تفاوت بسیار دارند.)) شاهسون ها از آداب و رسوم سنتی و قوی برخوردارند، هرچند که از گذشته های دور از
حوادث و خطرات دور نمانده و تحولات زمان برآنها بی تاثیر نبوده است. بر
اساس قرارداد ترکمن چای قسمتی از مرزهای شمالی ایران به روس ها واگذار شد و به این ترتیب قسمت بزرگی از منطقه قشلاقی شاهسون ها از بین رفت.
منطقه تابستانی (ییلاقی) شاهسون ها را ارتفاعات اهر، مشگین شهر و اطراف آن تشکیل می دهد و منطقه قشلاقی آن ها را بخش های خاوری جلگه کم عمق مغان (که در حدود 150 کیلومتر از منطقه سردسیر فاصله دارد و نزدیک رود ارس است) تشکیل داده است. منطقه ییلاق و قشلاق طایفه های شاهسون کاملا مشخص است.
هنگام کوچ ابتدا از قیشلاخ (گویش محلی قشلاق) یا منطقه زمستانی به یازلاخ
یا منطقه بهاره و سپس به ییلاخ (گویش محلی ییلاق) منطقه تابستانی می روند.
در مراجعت پیش از استقرار در قشلاق، در محلی پاییزه که همان اردوگاه های
پیرامون قشلاق هستند، توقف می کنند. جایگاه تابستانی شاهسون ها؛ شامل 4 تا 5 آلاچیق است که در حد فاصل 100 متری د رچراگاه برپا می شود.
قدمت تاریخی شاهسون ها سبب شده آداب و رسوم و شیوه های معیشت آنها برای افراد عادی جذاب و دیدنی باشد، چنان که بازدید از زندگی عشایر شاهسون یکی از پرطرف دارترین برنامه های گردشگری ناحیه آذربایجان شرقی و اردبیل به شمار می آید.


رهبری طایفه ارثی نیست و بر اساس ریش سفیدی، درایت و اعتبار افراد است. در
حال حاظر ایلخان یا رهبری واحدی برای ایل وجود ندارد و تصمیمات مربوط به
وقت و مسیر کوچ و مراتع از طریق مشورت و ارتباط بزرگان طایفه صورت
می‌‌گیرد.